چاله بازاربابل
پل محمدحسن خان
بیهقی از پلی چوبی بر روی بابلرود که مسعود غزنوی در لشکرکشی‌اش به مازندران از آن به سختی گذشت یاد می‌کند. بعدها نصیرالدوله شاه غازی (558- 536) زربه بخروارها ریخته بود و پلی از خشت و آهک بنا کرد. که تا عهد زندیه باقی بود و احتمالا همان پلی است که ظهیرالدین‌مرعشی از آن بعنوان گذرگاه زیار یاد می‌کند. در اوایل حکمرانی کریم خان زند در سال 1146 به امر محمد حسن خان جد آقا محمدخان قاجار، که در آشفته بازار سیاسی آن عهد حکومت مستقلی برای خود در مازندران ساخته بود و بعدها به دست کریم خان زند کشته شد با صرف دوازده هزار تومان پل با شکوهی بر سر راه قدیم بارفروش و آمل بنا شد که 140 متر درازا و 5 تا 6 متر پهنا و 8 متر ارتفاع و 8 چشمه (طاق) دارد 6 چشمه اصلی آن بزرگتر و دهانه هر یک 755 سانتیمتر است و دو چشمه فرعی آن در طرف این شش چشمه قرار دارد که کوچکتر است و پهنای هر یک از آن دو 410 سانتیمتر است. پل محمدحسن خان در زمان رضاخان تعمیر شد. تا سال 1343 ارتباط بابل و آمل از طریق همین پل ممکن بود تا اینکه در این سال راه جدید که از سوی غرب شهر آغاز می‌شد ساخته شد.
پل محمدحسن خان از یادگارهای مهم تاریخ عهد زندیه است و هنوز هم یکی از مهمترین پلهای استان مازندران از نظر مسایل اقتصادی، اجتماعی و ارتباطی به شمار می‌رود.
