اسارت اهل بیت(ع)
ای سر ز تن بیه جدا
تن بمونسه قتلگاه
کربلا ره دپیته اون صدای قرآن تو
هنوز که دارمه انّه خون از تن عریان تو
بکوشتنه تره عدو
غرق خون بیه ته گلو
بمونسه سیاه حسین در این بیابون بلا
من دارمه شومبه اسیری همراه ته زین العابدین امام
هر جا بورم در به دری
تو مه دل دله دری
ته وچون ره گیرمه شه دوش
هر جا شه هوراه ورمه
سه سره کنار نیشتمه
ته وسه غصه خرمه
تو چلچراغ خواخری
مه مار جان پسری
مه همسفر هستی برار بر سر نیزه این سفر
بالای نیزه نیشتی و هر جا مره دارنی نظر
من که شوره تا سوایی
کشمبه چنده بی خویی
بیداری کشمبه ته این
رز رزه وچون باخسن
همه خستونه خون به دل
همه لینگ دره رسن
شاعر :صبای ساروی
