ضرب المثل های شیرین مازندرانی
مهمون ، اول شو طلا ، دوم شو نقره ، سوم شو مرس ، چهارم شو خرس
کار ورزا کنه بامشی گنه من خسومه
خرچنگ ر بوتنه ، وری وری چه راه شونی؟ بوته مه نجیبیه
خنه که تلا دنیه ، کرچ کرگ سالاره
وشنا ره خورش نوینه خوره بالش نوینه
اتتا بی نماز واسه ، در مسجد نوننه.
یا گرد وونه یا چارسو
او ر تی لن کنه ، تا ماهی بیره
پیشین دمالین پله
رحمت بر کفن دز پیشین
آقا نوکر دارنه نوکر چاکر دارنه
اتتا زننه دتا حساب کننه
اتتا کچه راغون دارنه همه شو مهمون دارنه
اتتا کرک هفتا ورگ
اسا خر بیارو باکله بار هاکن
اسب بار کجه کشی باربنه قایم کننه
اسب هدا خر هایته خشالی پر هایته
وچه تا برمه نکرده مار وره شیر ندنه
اگر گوش عزیزه گواشوار هم عزیزه
اما بوردمی عروس بین عروس بورده کنس بچین
فلانی جا نماز او کشنه
او بورده کیله او شونه
فلانی او ره پرزو کننه
اوسار ول و ویل دارنه هر کس شه ایل دارنه
اون موقع خرش داشتمی نون ناشتمی اسا که نون دارمی خرش نارمی
رسوایی ره سگ نخارنه
اتتا گوش دره این گوش دروازه
این لم بی خی نیه.کاسه ای زیر نیم کاسه است.
برادری بجا بزکله شه قیمت دارنه
منبع :وبلاگ روستای حیرت