ای خوشا مازندران در فصل گلجوش بهاران
در کنار همزبانان ، مهربانان ، دوستداران
می‌برد دل را به شهر عشق‌ها ، دلدادگی‌ها
موج دریا، لطف صحرا، عطر جنگل، بوی‌باران
بوی گلپر، دل رباید با نسیمی در چمن‌ها
عطرپونه، روح می‌بخشد به تن در جوکناران
برکه دردالان جنگل، چشمه در آغوش بیشه
جلوه‌گرعکس‌درختان، درصفای چشمه‌ساران
دل برقص آرد زمستی، درهوای صبح جنگل
بانگ مرغان غزل‌خوان، های‌و‌هوی آبشاران ...
شاعر: مهدی سهیلی
